فراوانی آلودگی گونه های ایمریا در طیور بومی روستاهای اطراف شهرستان خوی در استان آذربایجان غربی

آلودگی طیور بومی به گونه‌های مختلف تک یاخته ایمریا از آلودگی های متداول در دنیا و ایران است. در این مطالعه فراوانی و تنوع گونه‌ای ایمریا در طیور بومی روستاهای اطراف شهرستان خوی تعیین گردید. از 130 قطعه طیور بومی به روش نمونه‌برداری تصادفی خوشه‌ای از چهار منطقه جغرافیایی از تابستان 1392 تا تابستان 1393 نمونه‌برداری شد. شدت آلودگی در طیور بومی به اووسیست‌های ایمریا بر اساس تعداد اووسیست در گرم مدفوع با استفاده از روش شناورسازی کلیتون-لین و مک ماستر تعیین شد. تنوع گونه‌های ایمریا نیز به روش اسپرولاسیون توسط بیکرومات پتاسیم (2%) تعیین گردید. از طیور بومی تحت مطالعه، 28 قطعه طیور بومی (53/21%) آلوده به اووسیست ایمریا بودند. بیشترین فراوانی آلودگی در منطقه شمالی (50%) شهرستان خوی با بیشترین شدت آلودگی (102×66/5) بود. فراوانی آلودگی در طیور بومی با توزیع جغرافیایی آن‌ها در مناطق آلوده ارتباط معنی‌داری داشت. از طیور بومی آلوده، گونه‌های ایمریا نکاتریکس (20%)، ایمریا تنلا (24%)، ایمریا ماکسیما (32%) و ایمریا اسرولینا (48%) شناسایی شدند. آلودگی توام با دو گونه (22%)، سه گونه (16%) و چهار گونه (6%) در طیور بومی آلوده بود. نتایج این تحقیق نشان داد که گونه‌های مختلف ایمریا در طیور بومی روستاهای اطراف شهرستان خوی شایع بوده و می‌تواند در اپیدمیولوژی انتشار آلودگی به مرغداری‌های صنعتی و مادر واقع در منطقه حایز اهمیت باشد.